Ewa Błaszczyk podkreśla, że monodram „Oriana Fallaci. Chwila, w której umarłam” to bardzo intymny portret ikony dziennikarstwa. Przeplata się w nim wiele wątków, co pozwala pokazać niezwykle bogatą osobowość i wielką wrażliwość bohaterki. Fallaci najczęściej była postrzegana jako bezkompromisowa i silna kobieta, która potrafiła unieść się dumą. Niewielu jednak znało jej drugą twarz – Orianę delikatną i czułą, ciepłą i wrażliwą.
Oriana Fallaci była jedną z najbardziej wszechstronnych i wyrazistych dziennikarek swojej epoki. Zawsze podkreślała, że pisze o wojnie, bo wojna odsłania w ludziach to, co jest prawdziwe. Obnaża ich piękno i brzydotę, tchórzostwo i odwagę. Przeprowadzała wywiady z bohaterami i dyktatorami, z królami i głowami państw. Pokazywała, jak tworzy się historia, bezlitośnie obnażała słabości. Inspiracją dla monodramu przygotowywanego w Teatrze Studio były także osobiste fragmenty „Listu do nienarodzonego dziecka” – bolesnej rozmowy z kimś, kto nie istniał. Tym razem była to osobista wojna bohaterki.
– Robię tekst Remka Grzeli „Oriana Fallaci. Chwila, w której umarłam”. Jest to kompilacja złożona z jej bardzo różnych tekstów. Są tam fragmenty „Listów do nienarodzonego dziecka”, „Wywiadu z historią”, „Wywiadu z władzą”, „Wściekłości i dumy” – to tak, jakby nagrywała swoją ostatnią taśmę, w związku z czym przeplatają się najważniejsze wątki jej życia. Jest to portret bardzo intymny, osobisty – mówi agencji Newseria Ewa Błaszczyk, aktorka.
Monodram „Oriana Fallaci. Chwila, w której umarłam” będzie miał swoją premierę dziś w Teatrze Studio. Sztukę wyreżyserował Zbigniew Brzoza.
Fani Ewy Błaszczyk mogą mieć powody do zadowolenia, ponieważ w tym sezonie można ja zobaczyć w kilku spektaklach.
– 10 grudnia śpiewam recital. Poza tym gram jeszcze w dwóch sztukach: w „Jaskini”, która jest oparta na Bergmanie, Mannie, Lautreamont, to jest relacja matka–syn, nieprzecięta pępowina, ciekawa sztuka oraz „Berlin Alexanderplatz” Doblina, który będziemy grać 30–31 grudnia, w Sylwestra – mówi Ewa Błaszczyk.
Ewa Błaszczyk podkreśla, że praca pozwala jej naładować akumulatory, nie męczy, a wręcz przeciwnie – daje energię i siłę. Dzięki aktorstwu może się bowiem przenieść w inny świat, w inną rzeczywistość i choć na chwilę oderwać od codziennych problemów.
@Newseria
