Herbata jest naparem sporządzanym z liści i pąków różnego rodzaju roślin, ziół i suszu owocowego spożywanym na całym świecie przez wielu ludzi. Istnieje wiele rodzajów tego naparu (około 1500 typów herbat), do najpopularniejszych możemy zaliczyć herbatę czarną, zieloną, białą, czerwoną i aromatyzowaną. W wielu rejonach świata herbata traktowana jest jak napar bogów lub napój życia, a jej przyrządzanie oraz spożywanie jest rytuałem. Czasem uważana jest nawet za lekarstwo na różne rodzaje chorób ciała i duszy.
Odrobina historii
Według jednej z legend mityczny cesarz Shennong przypadkowo odkrył ten wspaniały wywar podczas rozmyślań o przyszłości swego państwa już w 2737 roku p.n.e., jednak pierwsze źródła pisane o tym specyfiku pochodzą z X wieku p.n.e. Rosjanie poznali herbatę w pierwszej połowie XVI wieku za sprawą kontaktów z Chinami (dar cesarza Chin dla cara Michała I Romanowa), a Holendrzy sprowadzili ją oficjalnie do Europy na początku XVII wieku. Do Polski dotarła około 1664 roku z Francji, początkowo spożywana była przez arystokrację, z biegiem czasu zyskiwała na popularności, stając się jednym z najpopularniejszych napojów.
Co kraj, to obyczaj
Różne gatunki herbaty przyrządzać, parzyć i pić powinniśmy w odpowiedni sposób, aby nie utracić walorów smakowych lub po prostu nikogo nie obrazić, gdy składamy komuś wizytę za granicą. W Rosji na przykład popularne jest stosowanie samowaru, w Wielkiej Brytanii możemy usłyszeć o „tea time”, a w Japonii o japońskiej ceremonii picia herbaty, która ma uroczysty charakter i istnieje szereg reguł oraz ściśle przyjętych zasad, których należy podczas niej przestrzegać. W Kazachstanie gościom podaje się połowę filiżanki herbaty – oznacza to, iż gospodarz liczy na to, iż zostaniemy u niego dłużej, a on w dalszym ciągu będzie nam dolewał tego ciepłego specyfiku. Nie powinniśmy pytać o to, dlaczego dostaliśmy naczynie wypełnione tylko do połowy, ani prosić o dolanie.
Czarne złoto i Herbaciany Szlak
Najwięcej herbaty na świecie piją mieszkańcy Tybetu, jest dla nich jednym z niewielu źródeł witamin (ich dieta jest uboga ze względu na uwarunkowania klimatyczne i położenie geograficzne – składa się w większości z mięsa jaków). Dla nich herbata oznacza tyle, co życie, nazywają ją czarnym złotem. Przez bardzo długi czas prowadzili oni handel wymienny z Chinami, przechodząc długi ponad 4000 kilometrowy Szlak Herbaciany przez góry, aby wymieniać konie za herbatę. Tragarze nosili na plecach około 80-90 kilogramów. Przeciętny mieszkaniec Tybetu spożywa rocznie około 20 kilogramów herbaty z masłem zrobionym z mleka samicy jaka.
Inne oblicza herbaty
Herbata ma korzystny wpływ na nasze zdrowie, oczyszcza organizm i wspomaga pracę naszego żołądka. Regularne picie herbaty zwiększa gęstość naszych kości aż o 5 %. Wyciąg z zielonej herbaty, który wpływa pozytywnie na pracę serca i spowalnia procesy starzenia. Podobno ma ona nawet właściwości, które odstraszają komary i zapobiegają próchnicy zębów. Zastosowanie okładów z czarnej herbaty pomaga na zmęczone oczy – tanina zawarta w herbacie zmniejsza opuchliznę i posiada działanie antybakteryjne. W niektórych rejonach Azji herbata jest potrawą – i spożywana jest na przykład w postaci kiszonych liści, serwowanych najczęściej jako dodatek do dania głównego, w Tajlandii popularne jest gotowanie zup na podstawie wywaru z liści herbaty.
Herbata jest drugim pod względem popularności (zaraz po wodzie) napojem na świecie – wyprzedza więc swoją popularnością kawę. Napar z liści herbaty zawiera w sobie kofeinę, dzięki czemu posiada właściwości pobudzające i stymulujące, często spożywana jest właśnie w tym celu, ponieważ pomaga w skupieniu się i koncentracji na pracy, jaką musimy wykonać. Wywar ten pity jest również ze względu na aromatyczne walory smakowe, w celach relaksacyjnych lub dla przyjemności.
MKO
